حسین اقا هم همراه با بقیه وصولگرایان. این روزها مشغول ایراد گیری و ترساندن احمدینژاد است . در همین راستا تاره به فکر دود و منقل فقر و نداری افتاده و برای حفظ عمود و افق خیمه مشهدی نظام یک گذری هم به ما فقرا زده و سریع از کنار ماها گذشته و دوباره رفته و چسبیده به خایه های مشهدی نظام .
حسین اقا در همین راستا می فرمایند :" دود حاصل از پديده گراني در صورتي كه با آن مقابله جدي نشود، فقط به چشم مردم كم درآمد يعني حاميان پا به ركاب و هميشگي نظام نمي رود، بلكه چشم نظام نيز از اين دود در امان نيست. چرا كه اولا؛ درآمد نامشروع حاصل از گراني به جيب سودجويان حرامخوار كه طيفي اندك و كم شمار و همواره در تقابل با مردم و نظام هستند مي ريزد و پي آمدهاي سوء آن به حساب نظام و دولت محترم نوشته مي شود. ثانياً؛ پيدايش اين تلقي كه مسئولان نظام، امور اصلي را وانهاده و به مسائل كم اهميت -و يا در درجه چندم اهميت و اولويت- مشغولند، به اقتدار نظام در ساير عرصه ها نيز آسيب مي رساند."
با اینکه از خواندن چرندیات حسین اقا چند روزی مریض می شوم ولی این قضیه فقر و نداری من را به چندین سال پیش برد تا دلایل و انگیرههای اصلی من برای مبارزه علیه نابرابری و تبعیض که فقر و نداری بود را دوباره به یاد بیاورم و البته کمی هم احساساتی شدم....
به قول شاعر: " تا غمت پیش نیاید... غم مردم نخوری"
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر