۱۳۹۰ آذر ۱۴, دوشنبه

وبلاگ نویسان عزیز! ما از مرحله مچ گیری گذشته و در مرحله کمر گیری هستیم.

یادم هست اون اوایل که لینکها را میخواندیم ، اکثرا حالت افشاگری و مچ گیری داشتند که این در زمان انتخابات ریاست جمهوری و بعد از ان به اوج خود رسید. ولی متاسفانه مثل سایرچیزهای دیگر در ایران به فرهنگ تبدیل شد و امروزه این فرهنگ ۹۵ درصد غنی شده با کیک انتقام، تحمل یک خبر درست را نیز برنمی تابد. و در این راه هم، تنها به رای منفی ، اکتفا نکرده ، بلکه تمام شخصیت پنهان خود را ضمیمه لینک می کند... بهرحال خود بهتر میدانید ...

من مخالف افشاگری نیستم، و ان را یکی از بهترین راههای رسیدن به حقیقت میدانم. مگر نه این است که مقصود ما از افشاگری، آشکار کردن حقیقت بود، پس حالا چه شده که هیچ کس را یاری تحمل خیلی از واقعیتهای ایران و ایرانی نیست. ما از ازادی بیان و عقیده دفاع می کنیم ولی انواع فحش و ناسزا را نثار دیگران می کنیم که چرا مثل ما فکر نمی کنند....

اگر یک نگاه گذرا به گذشته بیاندازیم و عملکرد خود را بسنجیم خواهید دید که با این همه سایت و وبلاگ حتی یک مشکل کوچک از ایران را حل نکرده ایم بلکه مشکلات زیادی را نیز برای خیلی ها ایجاد کرده ایم که نمونه ان افزایش زندانیان سیاسی بوده است و البته خیلی چیزهای عجیبی را هم ابداع کرده ایم . مثل احترام گذاشتن به عقیده کسانی که از امریکا و اسراءیل می خواهند به ایران حمله کنند تا چند اخوند را از تخت پایین کشیده و به ما بدهند...که تنها این یک مورد نشان می دهد که چقدر ما خود را ضعیف می پنداریم...
سر تان را درد نیاورم ...اگر ما با این همه انرژی و وقتی که در اینترنت صرف می کنیم نتوانیم راه حلی برای مشکلات درون جامعه ایرانی بدهیم و باری از دوش خود و هم وطننانمان برداریم ، راه را به خطا رفته ایم ، و جز سرگرم کردن خودمان کاری نکرده ایم .
لطفا اگر نظر سازنده ای دارید ارائه دهید.

 ( توجه: برای نظر دادن پوشیدن لباس زیر ضروری است.).

هیچ نظری موجود نیست: