دلالی در ایران همچون خداست و در همه جا حضور دارد و به قول بعضی ها از " رگ گردن نیز به ما نزدیکتر است " و ما ایرانی ها علاقه شدیدی به ان داریم. از مواد غذایی گرفته تا ازدواج و اعضای بدن انسان، همراه ماست و سالانه هزاران نفر از ما را جذب خود می نمیاد و روش های " یک شبه پول دار شدن " را به ما می آموزد. انقدر مورد احترام ما ایرانی هاست که حتی اسم ان را بروز تر و محترمانه تر کرده و " واسطه گری " می نامیم . دوستش داریم ، چون دوستمان دارد ، چون بما یاد میدهد که چطور دست رنج دیگران را به جیب بزنیم، چطور در لباس خواب و تنها با یک خط موبایل ، پول جمع کنیم. چطور صدای خود را کلفتر کنیم ، چطور " حاجی " خوانده شویم، و چطور مردم حتی به دروغ هایمان هم کف بزنند و هورا بکشند... ولی نمی دانم چرا ایرانیان که همیشه قدردان خداوندان و روزی رسانان خود بوده و هستند ، روزی را برای گرامی داشت این عزیز رزاق (دلالی) بر نگزیده اند؟. شاید به خاطر مشغله زیاد!
لذا پیشنهاد میگردد روزی را به نام این عزیز پول رسان انتخاب کرده و در ان روز بخصوص اعمال روز دلالی را که همانا " تمرین دزدی مستقیم" از جیب مردم می باشد را انجام دهیم که این خود نشان از شکر گذاری ما ایرانیان است و بس!
و یک دعای دلالی: " دلالی هایتان مدللی باشد".
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر